آقای حمید امید در مورد هفته نامه دیجیتال موسسه نوشته اند:
۱- زیباتر خواهد بود اگر: در خبرها اصول خبرنویسی رعایت می شد. یعنی خبر با تیتر شروع می شد و با کم اهمیت ترین مطالب به پایان می رسید. سپس در نهایت منبع خبری به صورت لینک ، فعال می شد.
۲- بهتر است در نشریه بیشتر از خبرهای کل مجموعه موسسه گلچین شود.در صورتیکه خبری از اینترنت ویا جای دیگر تهیه می شود باید طوری عمل نمود ، تا خواننده از تازگی خبر لذت ببرد. (ویژگی خبر).
۳- در صورتی که لازم است همکارانی که در تهیه خبر نقش دارند در فهرست آورده شود ، لزومی نمی باشد تا در متن خبر ،نام او برده شود .تا خبر از ویژگی خبر بودن خود خارج نشود واز نوشتن مطالب اضافی جلو گیر ی شود. چرا که با وجود لینک مربوطه ،خواننده می تواند از حاشیه های گوناگون باخبر شود.
۴- بهتر است خبرها دسته بندی شوند یعنی خبرهای آموزشی ، پژوهشی ، هیات علمی ،دانشجویی، ورزشی واز این قبیل از کل موسسه هر یک در جایگاه خود باشند.
از این عزیز درخواست می کنم اخبار خود را با رعایت اصول خبرنویسی و یا حتی بدون رعایت آن اصول ارسال کنند تا بتوان از یک مجموعه گل٬ گلچین کرد.
بحث کلی چندان موثر نیست. مثلاْ این که باید طوری عمل نمود تا خواننده از تازگی خبر لذت ببرد ٬ یک توصیه کلی است. یا دسته بندی کردن خبرها گویا رعایت شده باشد؟ در این مورد کار زیادی کرده ام و خوشبختانه درحال حاضر مجموعه های غنی از این طبقه بندی یکساله فراهم شده است. فکر می کنم اهمیت طبقه بندی از اهمیت خود خبر کمتر نباشد. در عصر انفجار اطلاعات٬ مشکل این است که اشخاص فرصت ندارند و تعداد اخبار مرتبط هم بسیار زیاد است. به هر طریق بتوان نیاز خبری افراد را سریعتر رفع کرد٬ ارتباط و اعتماد گسترده تر خواهد شد.
من به این دوست خوبم عرض می کنم: باید جهان امروز را بشناسیم. جهان امروز٬ دنیای سرعت و کار و تصمیم گیری و تحول است. برخی از واژگان به کار رفته در نوشته ایشان٬ به مفاهیمی اشاره می کند که در حال جایگزینی با مفاهیم نوین است. مثلاْ امروز کمتر کسی به فکر لذت بردن از تازگی خبر است. بیشتر انسانها به فکر سودمندی خبر و رفع نیاز خود هستند. راستش زیاد هم به تیتر اهمیت نمی دهند. این مباحث را باید باز کرد. اگر این دوست عزیز آنچه را اصول خبرنویسی می دانند عنوان کنند٬ متوجه می شوند که آن اصول امروز خیلی متحول شده است.
همین اخبار و گزارشاتی که اینجا منتشر می شود٬ روزانه بیش از هزار مراجعه دارد. بسیاری از عزیزان مراجعه کننده٬ پرسش های خود را مستقیم مطرح می کنند. آنها زیاد به شکل و فرمول بندی خبر و زیبایی های ظاهری آن کاری ندارند٬ می خواهند به جواب خود برسند. ولی متاسفانه در بسیاری از موارد٬ بنده حتی پرسش آن عزیزان را هم درج نمی کنم زیرا با نرسیدن به پاسخ٬ شرمنده آنان خواهم شد.
به نظر شما این که به خوانندگان پاسخ دهیم و نیازشان را برطرف کنیم٬ در کدامین مرتبه از اصول خبرنویسی مورد نظر شما می گنجد؟ شما یک بار این زحمت را کشیدید تا پاسخگویی به پرسش یکی از خوانندگان را پیگیری کنید. آیا راهی برای سازمان دادن به این امر مفید به نظرتان می رسد؟ امیدوارم باز هم برای این صفحه که متعلق به خودتان است بنویسید و شفاف تر و مشخص تر هم بنویسید.
آقای حمزه آدینه نوشته اند:
استاد محترم جناب آقای بابک روحانی که اخیراً پس از شرکت در یک کنفرانس بین المللی به کشور بازگشته اند می نویسند:
من همیشه نشریه را می خوانم و مطالب را دنبال می کنم. در مورد مقالاتی که در ترکیه ارائه و برای شما ارسال کرده ام٬ می توانم اگر لازم است مطالبی بنویسم... .
خدمت این دوست عزیز عرض می کنم:
خوشحالم که مطالب را می خوانید. امیدوارم به پا گرفتن نشریه کمک کنید. بخصوص اگر بتوانید ایمیل سایر دوستان علاقه مند )چه همکار، چه اساتید و دانشجویان و چه کارکنان دیگر شرکتهای آب و برق( را برایم بفرستید٬ خیلی کمک ارزنده ای خواهید کرد. به نظرات و راهنمایی شما شدیداً نیاز دارم.
مطالبی که فرمودید به دست من نرسیده است. البته نوشته چاپ شده آن را که برای شورای پژوهش ارسال شده است، ملاحظه کردم. ممنون می شوم اگر فایل آنها را برای بنده ایمیل بفرمایید.
اگر شما مطالب و گزارش سفر خود را بفرستید می توانم گذشته از درج آنها٬ در صورتی که موافقت داشته باشید از طریق انجام مصاحبه نیز مزاحم حضرتعالی بشوم.