بازهم درباره بازدید از کشورها در چارچوب APO

در ادامه توضیحات مربوط به بازدید مدیران صنایع از کشورهای آسیایی برای بررسی بهره وری ٬ توضیحات زیر اضافه می شود:

آشنایی با سازمان و اهداف پروژه:

سازمان بهره وری آسیایی Asian Productivity Organization (APO) همه ساله برنامه های مختلفی در گروههای کشاورزی، محیط زیست، صنعت، اطلاعات و انتشارات، تحقیقات و برنامه ریزی تدارک می بیند تا از طریق انتقال تجارب کشورهای عضو، بهره وری آنان افزایش یابد.

برخی از این برنامه ها برای کشورها به صورت بازدید مطالعاتی کشورها به صورت منفرد (Individual Country Observational Study Mission)، و برخی به صورت ترکیبی انجام می شود. پروژه 07-IN-05-GE-OSM-C یکی از پروژه های منفرد سال 2007 در بخش صنعت است و در کدگذاری آن، ترکیب OSM دال بر همین موضوع می باشد. از سال 1965 تا کنون، 588 پروژه شبیه این مورد، اجرا شده است. در این پروژه ها، افزایش بهره وری و کیفیت، مباحث TQM، توسعه شرکتهای متوسط، تولید منطبق با محیط زیست، فناوری اطلاعات، بهره وری و رقابت پذیری، توسعه منابع انسانی، تعیین معیار، تحقیق و توسعه، پاداش کیفیت و نوآوری مورد بررسی قرار گرفته است و تجارب کشورها به یکدیگر منتقل شده است.

هدف اعلام شده، فراهم کردن فرصت برای مدیران یک کشور است تا ضمن بازدید از کشور(های) دیگر، پیشرفت های اخیر آنان در حوزه های مورد علاقه را مشاهده و بررسی کنند و در مورد آنها بحث نمایند.

مرکز ملی بهره وری ایران که زیر مجموعه سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور است، این اطلاعات را در سایت خود http://nipc.mporg.ir/APO_Courses/Apo_Courses.htm منعکس کرده است. هر چند توصیه شده است مدیران میانی یا ارشد صنایع، روسای اتحادیه های صنفی، و کارکنان سازمان بهره وری ملی در این بازدیدها شرکت کنند، اما به نظر می رسد در ایران، کار به صورت دولتی پیش میرود.

مشخصات هیات:

هیت های بازدید کننده می توانند در سال 2007 به یک یا حداکثر دو کشور عازم شوند. بازدید 4 روز تا دو هفته به طول می انجامد. افراد اعزامی باید به صورت هیات عمل کنند، در یک هتل اقامت کنند، برنامه های مشترکی را دنبال کنند و یک نفر به عنوان سرپرست بین آنها برای هماهنگی تعیین شده باشد. سایر موارد پیشنهادی به شرح زیراست:

-              افراد از سازمانهای مختلف باشند و در عین حال قبل از هر کار، مسایل موردنظر خود را با بحث هایی که انجام می دهند، هماهنگ کنند.

-                           ترجیحا 55-22 سال داشته باشند.

-                           چون برنامه بازدیدها فشرده است، از سلامت جسمی و روانی لازم برخوردار باشند.

هزینه ها:

1- پذیرش هیات ها از نظر تقبل هزینه توسط کشور میزبان، به سه صورت است:

الف- تقبل هزینه محل اقامت، مخارج روزانه، هزینه های محلی (کرایه داخلی، دستمزد متخصصان، هزینه مترجمان) و هزینه های پشتیبانی

ب- بخشی از هزینه های محلی و پشتیبانی

ج- فقط پشتیبانی

در سال 2007، تا کنون پیشنهادهای میزبانی زیر رسیده است:

نوع الف:

-                           جمهوری چین: 12 نفر برای 4 روز

-                           ژاپن: برای لائوس و کامبوج (سایر موارد از نوع ج)

-                           مالزی: 3-2 نفر از 12 نفر (بقیه از نوع ب یا ج)

-                           سنگاپور: 8 نفر

نوع ب:

-                           فیجی

-                           ویتنام

نوع ج:

-                           کامبوج

-                           تایلند

-                           ویتنام

2- هزینه هایی که سازمان بهره وری آسیایی تقبل می کند:

-                           هزینه های تدارکاتی برای ترتیب دادن هیات مطالعاتی

-              بخشی از هزینه های محلی در صورتی که کشور در همان سال، میزبانی نوع الف یاد شده را حداقل برای 6 نفر اجرا کرده باشد.

3- هزینه هایی که کشور شرکت کننده باید بپردازد:

-                           هزینه های گذران روزانه

-                           50 دلار به ازای هر فرد در مورد سازمانهای انتفاعی که برنامه مالی سفر خود را خودشان تنظیم می کنند.

-              بیمه بیماری و حوادث، مخاطره فردی و بیمه عمر در طول سفر (به ازای هر نفر حداقل تا مبلغ 10000 دلار و در ژاپن 12 میلیون ین)

-                           سایر هزینه ها نظیر هتل، هزینه های محلی، کرایه داخلی، و ... بسته به شرایط مورد پذیرش کشور میزبان

-                           طبعا بلیط هواپیما

-                           برخی از کشورها، حمل از فرودگاه ندارند. در این موارد، اعضای هیات باید به هزینه خودشان به هتل مشخص شده بروند.

-              هر نوع هزینه اضافی در مورد کشورهایی که نوع الف را پذیرفته اند، برعهده اعضای هیات است. مثلا اگر هتل مناسبی که کشورهای میزبان نوع الف ارائه کرده اند، مورد پسند نباشد و میهمانان تجهیزات اضافی درخواست کنند، مابه التفاوت را خودشان تقبل خواهند کرد. همچنین کشورهایی که هزینه روزانه میهمانان را تقبل کرده اند، رقم ثابتی از این بابت می پردازند.

کارهای مقدماتی که باید انجام شود:

تا 28 فوریه (9 اسفند)، موارد زیر باید از طریق فرم سه صفحه ای Application form تعیین و ارائه شود:

1- عنوان و موضوع مورد مطالعه، اهداف هیات، دامنه مطالعه با توضیحات حتی الامکان بیشتر

2- یک یا دو کشور مورد نظر برای بازدید

3- نوع الف یا ب یا ج تقبل هزینه و نیز زمان ترجیحی

4- نیاز به مترجم

مراحل بعدی:

سازمان بهره وری آسیایی پس از انجام هماهنگی ها، نتیجه را اعلام می کند. پس از آن درخواست رسمی تنظیم می شود که در آن موارد زیر لازم است:

1- تکمیل فرم Individual country OSM application

2- تکمیل فرم ApoBiodata

3- نام رییس هیات

4- تاییدیه سلامت جسمی و روانی افراد

5- گزارش کشوری دوهزار کلمه ای در مورد وضعیت فعلی و مشکلاتی که به موضوع پیشنهادی در کشور مربوط می شود. اعضای گروه باید این مسئله را بحث کنند و مشخص نمایند و رییس هیات آن را امضا کند. این گزارش به APO کمک می کند تا برنامه مناسبی برای هیات تدوین کند. لذا باید سه ماه قبل از اجرای ماموریت ارائه شود.

سپس فرم پذیرش از طرف APO می آید. افراد و تعداد آنها دیگر به سادگی قابل تغییر نیستند. مراحل بعدی (چگونگی زمان و موضوع و برنامه و ...) نیز ذکر شده است.

پس از شروع عملی اعزام نیز کارهایی لازم است. مثلا هیات باید شماره پرواز، تاریخ و ساعت ورود خود را یک هفته قبل اطلاع دهد.

روز آخر ماموریت، باید ارزیابی مقدماتی سفر نوشته شود. یک ماه بعد هم گزارش ارزیابی نهایی باید ارائه شود و به ویژه ذکر شود که اهداف تا چه حد برآورده شده است.

فرم درخواست 3 صفحه ای شامل موارد زیرباید پر شود:

- عنوان بررسی

- اهداف ماموریت

- تعداد اعضای هیات

- برنامه سفر پیشنهادی (کشور میزبان، تاریخ ورود، تاریخ برگشت، نوع الف یا ب یا ج)

- مسایل اصلی در حوزه مورد مطالعه

- جزئیات بررسی (همراه با گزارش کشوری مشخص و شفاف که در پیوست دو توضیح داده شد.)

- اولویت ها

- نوع سازمانهایی که بازدید از آنها لازم است. (در صورت مشخص بودن، نام آنها هم ذکر شود.)

- سایر اطلاعات مشخصی که لازم می دانید.

- هماهنگی های لازم از نظر مترجم ( و نوع زبان)، امکانات هتل (تعداد اتاقها به تفکیک اختصاصی و عمومی)، سایر موارد.