تبریک نوروز از طرف استاد محترم دکتر فریبرز جهانشاه

استاد عزیز و گرانقدر ما که در مالزی هستند٬ در پیام تبریکی ضمن آن که منت نهاده و کار این وبلاگ را با ارزش دانسته اند٬‌ برای همه دوستان آرزوی موفقیت در سال نو دارند و از خداوند منان خواستار توفیق همگان شده اند. ایشان نوشته اند:

ای آن که به تدبیر تو گردد ایام                  حکمی فرما که گردد ایام به کام

  دکتر عکس های زیبایی هم ارسال کرده اند. هفت سین ایشان در این تصویر دیدنی است. در حاشیه این کارت تبریک نوشته شده است:

سال خرم٬ فال نیکو٬ مال وافر٬ حال خوش

اصل ثابت٬ نسل باقی٬ بخت عالی٬ سخت رام

خوب٬ دیگر چه می خواهیم؟!

ایشان همچنین تصویری از پل معلق لنکاوی مالزی که دو کوه مجاور را به هم وصل می کند ارسال کرده اند و نوشته اند نگهدارنده پل٬ تک پایه موربی است که ۹۰ متر طول دارد و زاویه آن با خط قائم ۲۵ درجه است. در تصویر دیگری پل شهر پوتراجایا (شهر دولتی مالزی) را ارسال کرده اند که شبیه پل خواجو است.

نقش ایران در اقتصاد عراق: مقاله امروز نیویورک تایمز

روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز امروز شنبه  (بیست و ششم اسفند ماه) گزارشی از گسترش مبادلات تجاری ایران و عراق منتشر کرده و در آن به نقش فزاینده ایران در اقتصاد بحران زاده عراق اشاره کرده است.در این مقاله می خوانیم: "در حالی که دولت جورج بوش تلاش می کند جلوی دخالت ایران در عراق را بگیرد، مغازه های لوازم خانگی عراقی پر از کولرهای ساخت ایران است و تولیدات این کشور از گوجه فرنگی تا پژوهای سفید رنگ در آشپزخانه ها و خیابان های عراق به چشم می خورد." به نوشته نیویورک تایمز، دولت و مردم عراق با توجه به وضعیت نابسامان اقتصاد این کشور نیاز مبرمی به کالاهای ایرانی دارند و افزایش قابل توجه صادرات ایران در سه سال گذشته نشانگر این موضوع است.این در حالی است که نقش ایران در اقتصاد عراق به کالاهای مصرفی محدود نمی شود و بخش انرژی از جمله مواردی است که ایرانی ها در آن حضوری فعال دارند.متن مقاله چنین است:

Iran Is Playing a Growing Role in Iraq Economy

NAJAF, Iraq — While the Bush administration works to stop Iran from meddling in Iraq, Iranian air-conditioners fill Iraqi appliance stores, Iranian tomatoes ripen on the windowsills of kitchens here and legions of white Iranian-made Peugeots sit in Iraqi driveways.

Some Iraqi cities, including Basra, the southern oil center, buy or plan to buy electricity from Iran. The Iraqi government relies on Iranian companies to bring gasoline from Turkmenistan to alleviate a severe shortage. Iraqi officials are reviewing an application by Iran to open a branch of an Iranian bank in Baghdad, and Iran has offered to lend Iraq $1 billion.

The economies of Iraq and Iran, the largest Shiite-majority countries in the world, are becoming closely integrated, with Iranian goods flooding Iraqi markets and Iraqi cities looking to Iran for basic services.

After the two countries fought a devastating war from 1980 to 1988, Saddam Hussein maintained tight control over cross-border trade, but commerce has exploded since the American-led invasion of 2003.

Much of the money is heading in one direction, though: Iraq is becoming dependent on imports because industries here have been ravaged by the economic sanctions of the 1990s and the current sectarian violence. Reconstruction and security have lagged so far behind the expectations of ordinary Iraqis that cheap goods from Iran and neighboring countries often provide the only comforts in their lives.

“What is happening in Iraq at the moment is a lot of trade, but it’s almost all one-way trade,” Barham Salih, the Iraqi deputy prime minister for finance, said of the country’s economic ties with Iran and other neighbors. “If you take oil away, there’s a lot of imbalance in this.”

Iraqi leaders from the Shiite bloc currently in power say political and economic ties with Iran, which is governed by Shiite Persians, will inevitably strengthen. As driving factors, they cite the hostility of Sunni Arab nations to a Shiite-run Iraq and the ambivalence of the White House toward the devout Shiite parties here.

“If the Shiites do not feel protected, if they feel what they’ve achieved can’t be maintained, much of the leadership will have to work with Iran,” said Sami al-Askari, a Shiite legislator who advises Prime Minister Nuri Kamal al-Maliki, himself a religious Shiite with close ties to Iran. “The Arabs and the Americans are saying Iran is bad, but it’s the only recourse.”

According to one commonly cited statistic, trade between Iraq and Iran has grown by 30 percent a year since the 2003 invasion. But American officials here say no accurate numbers are available because Iran refuses to release complete figures.

Statistics from the American Embassy’s economic section show that Syria accounted for 22 percent of Iraq’s imports in 2005, and Turkey 21 percent. Iran, which has the longest border with Iraq, would be likely to fall in that range, officials said. The C.I.A. World Factbook estimates Iraq’s total imports in 2006 at $20.8 billion.

Iran has divulged a few trade numbers. Tehran told the government of Iraq’s northern Kurdish region that trade with the region amounted to more than $1 billion in 2006, said Hassan Baqi, president of the chamber of commerce in the Kurdish city of Sulaimaniya.

Hoshyar Zebari, the Iraqi foreign minister, who is a Kurd, said that provincial governments had been making their own commercial deals with Iranian interests, but that lately he had started ordering them to go through the Foreign Ministry.

“We have a number of agreements with Iran on energy, on trade, on oil, on visitors — that is, pilgrims — which is very important to them,” he said.

Here in the Shiite religious heartland in the south, Iraqis have profited handsomely from the new economic ties with Iran. This is particularly noticeable in the holy cities of Najaf and Karbala, where shrines draw Iranian pilgrims by the thousands each month.

The headquarters here of revered Shiite clerics like Grand Ayatollah Ali al-Sistani collect enormous dues from satellite offices in Iran. That money, too, ends up in the local economy.

The Iranian government gives Najaf $20 million a year to build and improve tourist facilities for pilgrims, said Asaad Abu Galal, the governor of Najaf. Mr. Abu Galal, a member of the Supreme Council for the Islamic Revolution in Iraq, an influential Iraqi political party founded in Iran, said Karbala got roughly $3 million a year. In addition, each Iranian pilgrim spends up to $1,000 on hotels, food and souvenirs.

Provincial tourism officials estimate that more than 22,000 Iranian pilgrims visit Najaf each month and that at least 10,000 travel to Karbala. Most come on package tours.

Officials would like to see more, but they say many are being held back by visa restrictions and security concerns. “We must increase the number of pilgrims,” Mr. Abu Galal said.

The close ties with Iran in the south have drawn scrutiny from the United States, Iraqi officials say. At one point, Najaf Province came close to hiring an Iranian company to build an airport, but the deal was scuttled at the last minute by the Transportation Ministry in Baghdad, officials with the Supreme Council said. They suspect the United States of putting pressure on the ministry.

“The Americans don’t want to bring Iranians to Najaf,” Mr. Abu Galal said. “The Americans want to control the sky.”

A senior American official in Baghdad declined to comment specifically on the Najaf airport project, but said the Americans did look carefully at major business exchanges with Iran. “We pay a lot of attention,” he said. “We don’t want people working for the intelligence services to get contracts for projects here in Iraq.”

Tensions between the United States and Iran have increased tremendously in recent months. The White House, saying Iran wants to develop nuclear weapons, has urged the United Nations to impose harsh sanctions. It has also accused Iran of exporting deadly explosives to Shiite militias in Iraq.

But the senior American official said the growth in trade between Iraq and Iran was generally positive. “I wouldn’t link the rise in trade with Iran with Iranian political influence,” said the official, who requested anonymity, following diplomatic protocol. “As long as this is normal economic activity that doesn’t have security implications, it’s a good step.”

Speaking of Iraq’s Shiite leaders, he added: “I think there’s a little bit of a tendency for them to want to deal with Iran. For many of these individuals Iran is more or less a frame of reference. I think that’s something we have to accept.”

Border cities have turned to Iran to help alleviate chronic electricity shortages. If construction on transmission wires is finished by the summer, Basra, the country’s second-largest city, will soon have the capacity to draw 250 megawatts of power from Iran at 5.2 cents per kilowatt-hour, said Karim Wahid, the Iraqi electricity minister.

Diyala Province, which borders Iran east and north of Baghdad, already imports 120 megawatts at 5.4 cents per kilowatt-hour, he said.

Halabja, a Kurdish city, has spent $1.8 million to develop the infrastructure to import electricity from Iran but has not begun receiving power, Kurdish officials say.

Iranian goods have proliferated throughout Iraq. White Peugeot sedans that began rolling out of Iranian factories in 2005 are sold everywhere in Iraq. In the far south, Basra imports $45 million worth of goods from Iran each year, including items as varied as carpets, construction materials, fish and spices, said Muhammad al-Waeli, the governor of Basra Province. Each day, 100 to 150 commercial trucks drive from Iran to Iraq at the nearby Shalamcha border crossing.

In downtown Baghdad, piles of Iranian air-conditioners with brand names like Sona, Jayan and Aysan Khazar sit next to Chinese television sets on sidewalks outside appliance stores.

The blue-and-white air-conditioners use a water-cooling technology and can run on generator power, making them popular with electricity-starved Iraqis. They cost $60 to $140 and came on the market only after the fall of Mr. Hussein.

Mahmoud Abu Amir, the owner of a shop called Diamond of the Gulf, sat at his desk sipping chai, a spiced tea, one afternoon as men unloaded Iranian air-conditioners from a truck. Mr. Abu Amir said he had more than 2,000 in stock. “The transportation fees from Iran are much cheaper than from, say, China,” he said.

Books published in Iran now fill the shelves of bookshops across Iraq. The books are cheap because the Iranian government subsidizes printing costs by up to 60 percent, said Safaa Dawood Salman, the owner of a cramped bookshop on Baghdad’s famous Mutanabi Street, which was devastated by a suicide car bombing on March 5.

“The books are cheaper than before,” said Shayma Said, 29, as she handed over a 10,000-dinar note — about $8 — to Mr. Salman to pay for a hardcover Iranian-printed book on the teachings of the Prophet Muhammad. “I want to buy the three other books in this collection when I save up enough money.”

Facing a severe shortage of doctors, because so many have fled the country, Iraqis increasingly look to Iran for medical care. Iraqis run hotels in Tehran for incoming patients, and Iraqis able to speak Persian offer their services as translators for $5 a day.

A resident of Baghdad named Afrah said her mother had been going blind, so the family packed and flew to Tehran, where her mother had surgery to mend her badly damaged retina. Afrah received medical treatment for her own eye problems.

Afterward, they made a pilgrimage to Qum, a Shiite holy city. The monthlong trip to Iran cost the family $6,000.

“We have friends who went there and had successful operations, and that encouraged us to go there,” said Afrah, 47, allowing only her first name to be printed because of security concerns. “We were very comfortable. There were so many Iraqis there.”

ایران در آستانه محرومیت از بزرگترین پروژه علمی بین‌المللی منطقه

به رغم نقش محوری استادان و فیزیکدانان ایرانی در شکل‌گیری پروژه شتابگر«سینکروترون» خاورمیانه و مشارکت فعالانه آنها در بخش‌های مختلف علمی، فنی و آموزشی این طرح که از مهمترین طرح‌های همکاری علمی بین‌المللی در منطقه است، در پی عدم عضویت رسمی جمهوری اسلامی ایران در این طرح و عدم پرداخت بدهی‌های معوقه ایران به دلیل عدم تصویب آن در مجلس شورای اسلامی علی‌رغم تصویب آن در کمیسیون امنیت ملی مجلس ششم و گذشت سال‌ها از فعالیت مجلس هفتم، رییس سزامی طی نامه‌ای به نماینده ایران در پروژه از پایان صبر اعضا برای عضویت ایران در پروژه و محرومیت محققان ایرانی از برنامه‌های علمی و آموزشی سزامی خبر داد.

به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ‌طرح SESAME ( طرح استفاده از تابش سینکروترون برای علوم و کاربردهای تجربی در خاورمیانه) به تاسیس یک مرکز بین المللی تابش «سینکروترون» در خاورمیانه مربوط می‌شود که از چند سال قبل با نظارت سازمان یونسکو آغاز شد.

در این طرح که با مشارکت 11 کشور منطقه اجرا می‌شود، قرار است با بهینه‌سازی یک دستگاه «سینکروترون» (شتاب دهنده الکترون) مستعمل، نخستین شتابدهنده خاورمیانه برای استفاده دانشمندان کشورهای منطقه طی چند سال آینده در نزدیکی شهر امان - پایتخت اردن - به بهره‌برداری برسد.

دستگاه سینکروترون الکترون‌ها را با سرعت نور به حرکت درمی‌آورد که پرتو نوری که از آنها ساطع می‌شود زمینه بررسی ذرات بنیادی را فراهم می‌کند.

از این پرتو علاوه بر تحقیقات بنیادی در پژوهش های کاربردی محیط زیست، شیمی، فیزیک، دارو سازی، زمین شناسی، زیست شناسی، ‌نانومکانیک و حتی در بخش های مختلف پزشکی نظیر آنژیوگرافی استفاده می‌شود.

دانشمندان ایرانی علاوه بر نقش عمده‌ای که در شکل‌گیری «سزامی» ایفا کرده‌اند، مشارکت فعالی در بخش‌های مختلف علمی، فنی و آموزشی این پروژه داشته‌اند، با این حال عدم عضویت رسمی جمهوری اسلامی ایران در این طرح که ماه‌هاست در انتظار تصویب مجلس شورای اسلامی است، تخصیص اعتبارات لازم برای پرداخت بدهی‌های معوقه ایران در این طرح و فعالیت‌های اجرایی در این راستا را با مشکلات و موانعی مواجه کرده است.

این مساله بهانه‌ای به دست برخی کشورها داده که برای لغو عضویت ایران در این پروژه علمی بین‌المللی تلاش کنند.

از جمله این اقدامات تلاش‌های خصمانه نماینده رژیم صهیونیستی در جلسات سزامی برای تعیین ضرب‌العجل و لغو عضویت ایران در این طرح و اقدام غیر علمی و غیرقابل توجیه دولت مصر در عدم صدور روادید و جلوگیری از حضور دانشمندان و پژوهشگران ایرانی در نشست علمی آذرماه «سزامی» در آن کشور است.

وزیر علوم:

ایران مشکلی برای عضویت در سزامی ندارد

دکتر زاهدی، وزیر علوم، تحقیقات و فن‌آوری در پی بروز مشکلات اخیر در عضویت ایران در سزامی در گفت‌وگو با خبرنگار «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: ایران مشکلی در خصوص عضویت در سزامی ندارد و مشکل در این است که کشورهای دیگر از جمله غربی ها، فشار وارد کرده‌اند که حضور ایران کم‌رنگ شود.

وی افزود: به صورت رسمی به سازمان ملل و یونسکو اعتراض کردیم و حتی طی نامه‌ای به وزرای علوم کشورهای عضو سزامی به محدودیت‌هایی که اخیرا برای حضور برخی از دانشمندان ایرانی ایجاد شده معترض شدیم.

وزیر علوم خاطر نشان کرد: این که طرح در انتظار تصویب مجلس شورای اسلامی است در خصوص بدهی‌ها و مسائل مالی ایران در رابطه با پروژه است که از نظر ایران به طور تعیین مشکلی وجود ندارد و پیگیری می‌شود.

پیگیری وزیر علوم، تحقیقات و فن‌آوری در اعتراض به محدودیت‌ها و تلاش‌ها برای لغو عضویت در سزامی قابل تقدیر است اما این سوال باقی می‌ماند که چرا باید به دلیل عدم پیگیری و حساسیت به موقع و قبل از طرح ضرب‌الاجل‌ها و فشار دیگر اعضای سزامی برای الحاق رسمی ایران به این پروژه و پرداخت حق عضویت و بدهی‌های معوقه ایران به سزامی، مشکل به مرحله‌ای برسد که وزیر علوم ایران - به عنوان کشوری که از لحاظ علمی و پیگیری‌های جهانی نقش مهمی در شکل‌گیری پروژه سزامی داشته و نمایندگان ایران سال‌ها ریاست کمیته آموزش سزامی را عهده‌دار بوده‌اند - ناگزیر از نامه‌نگاری و درخواست از وزرای علوم کشورهای منطقه شود که اکثریت قریب به اتفاق آنها از لحاظ شاخص‌های علمی دررتبه‌های بسیار پایین‌تری از ایران قرار دارند؟

چرا باید نمایندگان ایران در سزامی که عمدتا از دانشمندان و چهره‌های علمی شناخته شده در سطح بین‌المللی بوده و به هر حال نمایندگان دولت و جامعه علمی ایران شناخته می‌شوند، این گونه در سطح کشورهای منطقه با تهدید و محرومیت مواجه شده و ناچار باشند مکررا برای جلوگیری از اخراج ایران از این طرح بین‌المللی تقاضای مهلت کنند؟

نماینده ایران در سزامی:

اقدامات کاغذی وزیرعلوم بلاتکلیف مانده است

اگر مشکلی نبود الان ما هم عضو سزامی بودیم!

دکتر جواد رحیقی، عضو هیات علمی سازمان انرژی اتمی ایران و نماینده ایران در شورای «سزامی» در گفت‌وگو با خبرنگار «پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با ابراز گلایه از وزیر علوم و معاون پژوهشی وزیر علوم در عدم توجه کافی به درخواست‌ها و تذکرات مطرح شده در پیگیری الحاق هر چه سریعتر ایران به سزامی اظهار داشت: طی روزهای گذشته ایمیلی مبنی بر پایان مهلت ایران برای عضویت رسمی در سزامی از سوی رییس طرح سزامی - هرویک شاپر - دریافت کردم که به مفهوم این است که ایران در شرف اخراج از سزامی قرار دارد.

وی خاطرنشان کرد: در صورت عدم انجام اقدامی عاجل از سوی ایران یکی از موضوعات جلسه بعدی شورای سزامی که در ژوئن یا ژوئیه 2007 با حضور نماینده ایران در آژانس انرژی اتمی، من و دکتر منصوری در وین برگزار می‌شود اعلام رسمی اخراج ایران خواهد بود.

رحیقی خاطرنشان کرد: آژانس انرژی اتمی بودجه‌ای چند صد هزار دلاری را صرف آموزش افراد عضو سزامی در مراکز مختلف تحقیقاتی و آزمایشگاهی می‌کند که در اختیار پروژه قرار می‌گیرد اما ایران به دلیل عدم عضویت دیگر نمی‌تواند از این بودجه استفاده کند و این محدودیت نظیر چیزی است که در خصوص عدم ارائه ویزا به دانشمندان ایرانی در مصر رخ داد.

دکتر رحیقی با بیان این که عضویت ایران در سزامی بیش از دو سال در پرده‌ای از ابهام بوده است به ایسنا گفت: این امر از جمله فرصت‌های باارزشی است که از دانشمندان و محققان ایرانی سلب می‌شود.

وی با اشاره به نامه‌های متعدد ارسال شده برای وزیر علوم در این زمینه اظهار داشت: آخرین نامه حدود دو هفته پیش از سوی تمامی اعضای کمیته سزامی ایران به وزیر علوم ارسال شده که متاسفانه هنوز پاسخی از وزیر دریافت نکرده‌ایم. همچنین با وجود درخواست ملاقات با معاون پژوهشی وزیر علوم در طول چهارماه گذشته این درخواست محقق نشده است.

دکتر رحیقی با اشاره به اظهارات اخیر وزیر علوم در گفت‌و‌گو با ایسنا خاطر نشان کرد: انگار وزیر علوم نسبت به این پروژه بی اطلاع است چون اگر مشکلی نبود الان ما عضو سزامی بودیم!

وی ابراز عقیده کرد: اقداماتی که از سوی وزارت علوم انجام شده تنها روی کاغذ بوده و پیگیری نمی‌شوند و بلاتکلیف مانده‌اند.

دکتر رحیقی اظهار کرد:‌ دولت باید با اعلام پیش بینی هزینه مورد نیاز پروژه در بودجه خود از مجلس درخواست تسهیل طرح بکند و در آن صورت مجلس تصویب می‌کند که این پول می‌تواند به این پروژه بین المللی اختصاص یابد.

وی در بیان میزان بدهکاری ایران به پروژه سزامی اظهار کرد: در ابتدا پروژه زیر نظر سازمان یونسکو انجام می‌شد که تا آن زمان تمامی بدهکاری‌ها پرداخت شد، اما وقتی پروژه به صورت مستقل درآمد پرداخت حق عضویت به تصویب مجلس نیازمند بوده و از سال 2004 تا 2007 مبلغ 350 هزار دلار به این پروژه بدهکاریم که تاکنون پرداخت نشده است.

رییس کمیته آموزش سزامی در پایان با ابراز امیدواری به این که با توجه و پیگیری مسئولان ذی‌ربط، طی دو، سه ماه باقی مانده امکان عضویت رسمی ایران در طرح سزامی و بهره‌مندی کشور از فرصت‌های حاصل از بهره‌گیری از دستگاه سینکروترون در بخش‌های مختلف علمی صنعتی و پزشکی فراهم شود به ایسنا گفت: با توجه به شرایط کنونی که قدرت‌های غربی اقدامات خصمانه خود را به اعمال محدودیت‌ها و تحریم‌های تازه در پیشبرد فعالیت‌های علمی ایران معطوف کرده‌اند عضویت رسمی ایران در سزامی و کسب سهمی درخور در برنامه‌های آن می‌تواند نقش مهمی در ارتقای جایگاه و اعتبار علمی ایران در منطقه و جهان داشته باشد.